B e l k e r B l o g

Na jaren van digitale delays ben ik sinds kort overgestapt op een analoge delay. Niet dat ik zo'n purist ben hoor, mijn DD3 zal nog heus wel gebruikt gaan worden. Maar de Memory Toy van Electro Harmonix is simpel, niet duur en heel erg analoog. En als ik de staatsloterij win koop ik wel een Roland Space Echo. Tot die tijd vermaak ik me uitstekend met de fijne analoge decay va de Memory Toy. Wie weet volgt ooit nog een upgrade naar de Memory Man Deluxe. De grootste drukte lijkt voorbij. Ik heb deze week stelselmatig te weinig geslapen en dat begint zich nu te wreken. Nog wel een enorme stapel nakijkwerk te doen. En het doorgeven van punten is bij ons op school ook een specifieke wetenschap. Dat kan namelijk op heel veel verschillende manieren fout gaan. En omdat ik kaartjes heb voor eels in augustus (Joepie!) en ik wel wat fris gevoel kan gebruiken:

1) Steve Albini heeft altijd gelijk. 2) Zo niet, zie 1) Overigens kan de man ook wel goed een zeikerd uit het publiek wegzetten: En hard rocken met Shellac dus.

De eindspurt is in volle gang. Veel avonden van huis en die avonden dat ik thuis ben gaan op aan nakijkwerk en het in elkaar flansen van examens en toetsen. En soms zit ik op mijn luie reet te niksen. Af en toe. En dan lees ik J-Pod van Douglas Coupland. Soms vergeet je gewoon hoe goed hij is. Zo goed is ie. Sinds een paar weken hebben we naast de Volkskrant ook het NRC als huiskrant. They made me an offer I couldn't refuse. Eigenlijk heb ik helemaal geen tijd voor een 2e krant, maar de luxe van een extra hoeveelheid dode bomen door de brievenbus is overweldigend. Vorige week heb ik mijn producers-debuut gemaakt. Je weet: muzikanten die producer willen worden zijn net als voetballers die trainer willen worden: te oud, te traag en te stram om nog goed mee te kunnen maar ze willen nog o zo graag op het gras staan. De muziek van Erica is vooral akoestisch en heeft een hoog Joni Mitchell-gehalte. De opnames van 2 liedjes gingen voorspoedig en nu is het aan mij om er een mooi geheel va