Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit 2015 tonen

7 Dagen 7 Liedjes: The Making Of

Omdat ik met mijn 3ejaars had afgesproken dat we een week lang elke dag een liedje zouden schrijven, onder het mom van je-leert-liedjes-schrijven-door-liedjes-te-schrijven. Het doel was om iedereen een beetje los te schudden en aan het werk te zetten. En ik zette mezelf ook aan het werk want een goed voorbeeld doet goed volgen. Of zoiets. Het was een drukke week, waar ik op sommige dagen pas om 9 uur thuis kwam en nog een liedje moest schrijven. En soms zat ik lekker te werken tot half 2 's nachts en dan was de wekker om half 7 vrij pijnlijk. Maar goed, slaap is iets voor later. Als ik met pensioen ga. 1) Papapapa (opdracht: woordloze hook) De tekst en melodie van het verse zijn supersnel bedacht, nadat ik de hook van het chorus had bedacht. Een Latin-loopje, synthbas en wat strings-uit-een-doosje. Alles moet snel en er is geen tijd om lang te twijfelen over geluidjes en arrangementen. Eigenlijk is er geen tijd om over iets lang na te denken. Dat is nu net de bedoeling. Het

Geen Toerist Meer #8: Drum Magic

Ja, we zijn nog steeds bezig met Geen Toerist Meer. Algehele chaos en drukte hier op Belker HQ stonden in de weg van een update. Maar dan nu toch! Nicky Hustinx, allround drumheld bij onder andere Eefje de Visser en ooit drummer bij Belker & De Vaste Lasten, was zo genereus om door mijn liedjes heen te drummen. En lo and behold: binnen de kortste keren hing de magie zwaar in de lucht daar in het Verenigingsgebouw Prinses Juliana. Nicky had een drumkit bij elkaar gefrankensteind waar Tom Waits en Michael Blair jaloers op zouden zijn. Hele fijne sound met bakken karakter. Als daar dan ook nog een drummer van het kaliber van Nicky op los gaat, dan kan het niet meer mislukken. Roos als roadie Voor de opnames begonnen was er eerst koffie en taart, want je moet het zelf een beetje leuk maken, zo'n opnamedag. Dochter Roos was mee om de kneepjes van het roadie-vak te leren en was onder de indruk van de pittoreske locatie van de studio/repetitieruimte/drumhok/vereeniging

Geen Toerist #7 : Keuzes maken

OKDoei Een periode van opschonen. Wat begon met het opruimen van de studio, liep volledig uit de hand. Nadat ik een karrevracht oud papier en andere rommel had weggebracht, besloot ik tot Grote Schoonmaak in het digitale leven. Veel plugins zijn eruit gegooid, wegens verregaande staat van onnodigheid. Hopelijk lukt het me ooit om mijn liedjes met 1 compressor, 1 EQ, 1 galm en 1 delay op te nemen. Dat ik mij voldoende kan beheersen en niet overal maar van alles overheen gooi. Galm is tof, maar galm EN delay is veel toffer. Of: links delay A en rechts delay B. Acht van de tien keer slaat het nergens op als je dat doet, maar die twee keer dat het werkt, werkt het ook ongelooflijk goed. Studio furnishing Want mijn studio is een soort van kruising tussen een zolderkamer, een bezemkast en een hoop boekenplanken. Die boekenplanken werken echt heel goed als geluids-diffusor, zo hou ik mezelf voor. De akoestische kwaliteiten van boekenkasten worden schromelijk onderschat, vind ik p

Geen Toerist #6: Weer Zingen

Afgelopen zaterdag een korte en hevige zangsessie gehad. De kersthit leek een inkoppertje te worden, want al goed gedemood en meerder keren van guide vocals voorzien. Effe op de band knallen en doorrrrrr was de bedoeling. Helaas kwam de werkelijkheid tussenbeide. vroeger zong ik zo (archief AA) Het duurde enige tijd voor het juiste geluid werd gevonden. Hoe vertaal ik de tekst van het liedje in de klank van mijn zang? En de moeilijkheid bleek ook nog om die sound vast te houden. De aandacht voor detail begon zich te wreken. Elke kleine verbuiging, elke weifeling in timing, werd tegen het licht gehouden. Kortom, veel takes. Veel kleine stukjes, maar ook weer niet te klein want dan breekt de flow en geloofwaardigheid van de melodie. Geschoolde zangers zijn consistent in hun sound, als die eenmaal is gekozen. Bij mij is het meer hit en mis. Op goed geluk pielen en niet teveel nadenken. Maar wel op toon gezongen, met intentie en scherp op timing. Onmogelijke spagaat. ind

Geen Toerist #5: Studio Tips van de Opname Revolutie

    Omdat we alles achterstevoren en omgedraaid aan het doen zijn bij de opnames voor Geen Toerist Meer , is het tijd voor wat tips qua studiowerk. Persoonlijk heb ik de afgelopen jaren veel gehad aan Graham Cochrane en diens Recording Revolution . Veel goede ideeën, handige tips en nuttige trucs om je opnames meer overtuiging te geven. Altijd praktisch en altijd met een scherpe invalshoek. Bovenstaand filmpje gaat over een mooie theorie, de zogenaamde Heavy Mix Buss Theory . Het komt er op neer dat je zo min mogelijk plug-ins op de individuele sporen zet en in plaats daarvan je master mix bus volstort. Een werkwijze die eenvoud en brute kracht combineert. Gouden tip. Probeer het zelf eens. Het blijft opmerkelijk hoe het schrijven van een liedje en het opnemen ervan elkaar onvermijdelijk gaat beïnvloeden. Ik heb niet de ambitie om een "echte" producer te zijn, maar ik weet wel als liedjesschrijver het best wat ik met een liedje wil. Mijn visie op mijn muziek gaat altij

Crème Fraîche In Je Liedje

Carole King Chord Zoals de meeste van jullie wel inmiddels weten, ben ik geen groot fan van "moeilijke akkoorden". Deels omdat ik de muziek die ikzelf tof vind ze niet gebruikt en deels omdat mijn oren al die extra informatie niet aankunnen. Ik houd van de eenvoud en helderheid van de drieklank.  Je kunt wel degelijk een rijkere harmonie creëren met drieklanken door andere basnoten te gebruiken. Denk aan talloze Tony Banks-momenten in de muziek van Genesis of het befaamde "Carol King-akkoord", oftewel de 4 in de bas: F/Bb. 10CC's I'm Not In Love begint ook op zo'n akkoord (Gm7/C). De combinatie van helderheid en rijkdom is voor mij erg prettig. Waar ik minder van ben is het majeur 7 akkoord, ook wel bekend als ∆. Ik begrijp dat wanneer je meer van muziektheorie gaat weten en je met vierklanken in de weer gaat, het uitermate verleidelijk is om al die 7-akkoorden toe te passen in je liedjes. En het majeur 7 akkoord glijdt o zo makkelijk je lie

Geen Toerist #4: Serieus Zingen

zonnetje in huis, die gast Zingen is het makkelijkste en het moeilijkste van een opnameproces. Aan de ene kant is het een kwestie van de woorden enigszins op de juiste toonhoogte uit je bek laten vallen (ziehier mijn visie op het begrip 'zingen'), aan de andere kant is het een kwestie van elk woord, elke wending, elke frase van betekenis en noodzaak te voorzien. En soms moet dat regel voor regel, woord voor woord. Gisteren was zo'n dag van meticuleus werken. Ik toog met een zonnetje op de voorruit naar het u welbekende Made. Om eens wat serieuze leadzang op te nemen. Want in mijn rommelhok/studio galmt het minder lekker. Plus: iemand die meeluistert terwijl je staat te blèren, is echt een grote aanrader. Zomotta Eerst deden we een kleine microfoon- shoot-out (toch eens kijken wat nu de verschillen tussen de microfoons zijn) en de duurste won. Want, natuurlijk, mijn weergaloze stem verdraagt geen Chinees broddelwerk. Allereerst stond Vuurtorenwachter op de rol.

Geen Toerist #3: Traag Stapelen

begin van een liedje Terwijl andere mensen zich ook druk maken om Geen Toerist Meer (elke keer weer een verrassing dat het leuker is als je niet alles zelf hoeft te doen) en er baspartijen, koortjes, gitaarsoli en pedalsteelpartijen worden ingevlogen uit alle uithoeken van het land, ben ik zelf de aloude methode van 2-stappen-vooruit-en-1-terug aan het beproeven. Tijdens het inzingen van de guidevocals van Ik Maak Nooit Meer Iets Mee bijvoorbeeld kwam ik erachter dat er a) niet genoeg tekst was en b) dat wat ik had voor verbetering vatbaar was. Een langzaam en langdurig opnameproces, zoals ik dat altijd beleef, is vaak grillig van opbouw. Je legt iets weg, komt er pas weer 2 weken later aan toe en blijkt ineens een andere mening te hebben gevormd. Mijn studioproces is doorgaans een trage opeenstapeling van inzichten. Een schrijver schrijft ook niet een boek in een ruk van eerste tot laatste pagina. Daar komen vele revisies en revisies van de revisies bij kijken. Elke keer nee

Op En Rennend

gratis saturatie = fijn Het lijkt erop dat mijn plakband-en-vliegertouw-studiootje weer naar behoren draait. Ik heb een groot deel van mijn plugins moeten herinstalleren maar dat gaf me mooi de gelegenheid om een hoop zooi weg te gooien. Plugins, freeware, gekraakt of zelfs gekocht, die alleen maar schijfruimte innamen en nooit werden gebruikt zijn verdwenen. Het is er overzichtelijker van geworden. Je hoort wel eens van studiogasten die al hun platen met 1 compressor, EQ, galm, preamp maken. Ik zou graag zo'n gast zijn. Zo'n gast ben ik nog niet. Zelfs na jaren muziek opnemen op de computer (eerst in Cubase en nu al weer 5 jaar in Logic) en eindeloos plug-innetjes checken (een man moet toch een hobby hebben) is minder nog steeds niet meer. Hoewel ik met het klimmen der jaren wel degelijk efficienter met mijn tijd lijk om te gaan, val ik zo nu en dan nog steeds in de val van een nieuwe plug-in "testen". Ik noem het testen maar het komt er op neer dat ik de halv

Hoe Moeilijk Kan Het Zijn

Ik was lekker bezig de afgelopen tijd. De arrangementen en opnames van de liedjes kregen langzaam volgens het 2-stappen-vooruit-1-stap-terug procede. Maar naarmate er meer sporen gebruikt werden, namen de vage technische problemen ook toe. Logic 9 werd traag als dikke poep. Maar ook met maar twee sporen werd er flink gehaperd. Ik heb zelden zoveel strandballen voorbij zien komen. Wat een doffe ellende. Weg momentum. En zo bleek dus na wat speurwerk dat OSX Yosemite niks lust van Logic 9. Lekker professioneel ook. En tot zover de pijnloze upgrades van Apple. Afijn. Downgraden met die hap. Helaas werkte Time Machine niet van Yosemite naar Mavericks en daarom met de hand de rommel overgezet. Ik geloof dat de boel weer een beetje op gang komt. Ook wel weer goed ergens, want een hoop overbodige plugins zijn bij het grofvuil gezet. Afgezien van deze ellende (waar ik jullie graag mee lastig val) loopt de EP op rolletjes. Er is inmiddels een soort van tracklist, die wellicht weer

Een Nieuw Geluid

album art? Tjek! Het nieuwe jaar is al weer een dag of wat onderweg en een van de goede voornemens die hoe dan ook gebroken gaat worden, is het nieuwe leven inblazen in het weblog. Want er wordt hard gewerkt aan de opvolger van "Made". De liedjes zijn geschreven en worden stukje bij beetje opgenomen op zolder. Hier en daar komt iemand langs met een muzikale bijdrage aan de feestvreugde. De plannen reiken vooralsnog niet verder dan de mooiste liedjes van dit moment zo fijn mogelijk opnemen. Ik ben blij met wat het gaat worden en krijg zo langzamerhand een idee van waar het naar toe moet met die liedjes van Belker. Het is in ieder geval fijn te merken dat het ergens naar toe gaat. Ik noem het geen vooruitgang, want Om David Byrne aan te halen:  “Presuming that there is such a thing as ‘progress’ when it comes to music is typical of the high self-regard of those who live in the present. It is a myth. Creativity doesn’t ‘improve'.” Ik probeer een combinatie te vi