B e l k e r B l o g

Iets wat ik mezelf nog niet had gerealiseerd, is dat dit album een echt solo-album wordt. Niet dat dat het plan was vanaf het begin, ik heb er niet echt bij stilgestaan. Nu ik echter al zover ben met schrijven en opnemen voelt het goed om het nu ook zelf af te maken. Met alle voor- en nadelen van dien natuurlijk. Belker is natuurlijk geen bandje. Belker is een eenmansproject waar op gezette tijden anderen een niet onbelangrijke rol in vervulden en waarschijnlijk zullen vervullen. Maar nu even niet voor Radio De Maan. Dit wordt een solovlucht. Solo - maar niet zo Ergens ook wel toepasselijk. De plaat gaat over eenzaamheid en isolement (zoals alle conceptalbums over isolement gaan: 'Tommy', 'The Wall', 'Hand.Cannot.Erase' etc.) en dan heeft het wel wat als ik de muziek maak in een zelfgekozen afzondering. Goedbeschouwd maak ik mijn muziek altijd alleen. Ik probeer zo veel mogelijk zelf te spelen en te zingen. Af en toe heb ik iets in mijn hoofd en dan sp

De afgelopen week heb ik mezelf begraven in de zolderstudio 'om nu eens eindelijk die plaat af te maken'. Welnu, die plaat is niet af, maar dat wist ik eigenlijk ook wel al van tevoren. Er is wel vooruitgang geboekt, muzikaal, tekstueel, conceptueel en spiritueel. Ongeacht de verschijningsdatum of -vorm wordt het een tof stukkie muziek. Gisteravond een Grote Mixdown gemaakt. Twaalf liedjes, ruim 45 minuten. Misschien valt er een nog af, misschien komt er nog een bij. Er moet nog een instrumentaal ding komen. Dat is een beetje traditie geworden. Ondertussen zitten er een paar dikke hits vol onontkoombare hooks in. U kent mij zo langzamerhand wel een beetje. Veel kwaliteit voor bijna geen geld. Essentiële studio gear Pro-tip: studio's op zolder worden warm in een hittegolf. Echt. Daar kan geen dakraam tegen open worden gezet. Daar komt bij dat ik de buurt ook wel te vriend wil houden en als ik die allesverwoestende gitaarsolo om half twee 's nachts wil opnemen,

Ayreon doet het zo Er zijn een aantal knopen doorgehakt. En liedjes geschreven. En wat gepield in de studio. Maar het waren een paar drukke maanden op de zaak dus de Grote Lijn heb ik niet zozeer vastgehouden als wel in de gaten gehouden. Er zijn andere manieren om een verhalend conceptalbum te maken. Dat is les 1. Het hoeft dus niet per se een Ayreon-achtige vorm te hebben. Ik denk daarnaast dat het format als uitingsvorm een belangrijke rol speelt in het storytelling van het album. Een verhaal op LP wordt anders geconsumeerd dan op cassette of CD, om nog maar te zwijgen van streaming. Persoonlijk denk ik dat streaming de wijze waarop we muziek maken en nadenken over wat muziek überhaupt is enorm heeft beïnvloed. En nog zal beïnvloeden in de nabije toekomst. Het boek 'Every Song Ever' van Ben Ratliffe is wat dat betreft een eye opener . Alleen al vanwege het feit dat we als luisteraar via Spotify enzo de hele muziekgeschiedenis onder de vingertoppen hebben, is van niet t

Een tijd geleden kwam goede vriend en muzikaal geweten Tal langs voor koffie en gezelligheid. Na de lunch en goede gesprekken vertrokken we naar boven naar de studio. Want ik was er gebrand op Tal mijn magnum-opus-in-wording te laten horen. Wat zou de strenge edoch rechtvaardige studiomeester van mijn vorderingen vinden? Hij was aardig, had opbouwende kritiek en goede opmerkingen en de gezelligheid duurde voort. Ik had al een paar weken de boel laten liggen en in mijn hoofd was ik al veel verder met de sound en richting in de liedjes. Helaas. Het hing nog allemaal van los zand aan elkaar. Ik kon wel dapper vertellen over mijn prog-richting en de muzikale experimenten, maar bij beluistering was de achterliggende gedachte totaal niet duidelijk. Ook niet voor mezelf. Het enige wat nog een beetje ergens op leek waren een paar afzonderlijke liedjes die nog in de grondverf stonden. Waar nog heel veel aan moet gebeuren. Ik was onaangenaam verrast door het gebrek aan eenheid. In id